Dag 22 - Indian Line Campground - Toronto Sheraton Downtown Hotel
10 augustus 2017 - Toronto, Canada
Matchday! Vandaag is het Toronto Blue Jays Thursday. Maar dat is pas vanavond. Laten we bij het begin beginnen.
Na het ontbijt, waarbij we echt alle restanten van de boodschappen op tafel leggen en zo ons eigen ontbijtbuffet creëeren, begint de grote schoonmaak. De boodschappen en huishoudelijke spullen die we over hebben stallen we uit op tafel met een bordje erbij dat het meegenomen mag worden. Uiteraard zijn we alles binnen de kortste keren kwijt. De campers worden uitgeveegd en de kastjes worden leeggehaald. Ondertussen liggen de kids nog even in het zwembad.
Rond het middaguur rijden we naar Cruise Canada. Een kort ritje van een kwartier, maar in die tijd zeggen we wel twintig keer tegen elkaar hoe fijn het was om drie weken met elkaar in deze camper te hebben mogen leven. Het was echt ons huisje geworden en het valt ons dan ook best een beetje zwaar om afscheid te moeten nemen. De koffers worden opgehaald en alles wordt als een speer ingepakt. Het inleveren daarna gaat prima, na de standaard controles en checks worden er taxi's geregeld die ons naar ons laatste hotel zullen brengen, het Sheraton Toronto Downtown Hotel. Midden in de stad waar het vierentwintig uur per dag krioelt van de mensen.
Er wacht Hesse een grote verrassing in het hotel. Na drie weken heeft hij eindelijk Raf, zijn knuffel, weer terug. De zoon van de housekeeping manager van het vorige hotel heeft hem op de fiets langs gebracht en bij de front desk afgegeven. Wat ontzettend lief, want als je weet hoe groot Toronto is. Met de taxi is het al drie kwartier rijden naar de luchthaven.
Nadat ze even lekker geknuffeld hebben willen we inchecken, maar dan stuiten we op een probleem; er is geen reservering. Oeps. Slik. Wat nu. Gelukkig hebben we een voucher ontvangen van Tenzing, dus is het hotel heel bereidwillig. Ze regelen drie kamers voor ons op dezelfde verdieping, en gaan uitzoeken wat er mis is gegaan. Wij hoeven niks te doen, behalve flink genieten. Dat is een geruststelling.
's Avonds lopen we naar het Roger Centre, het stadion waar de Blue Jays hun wedstrijd gaan spelen. Onderweg lopen we in een enorme mensenmassa mee, je hoeft echt niet te weten waar het stadion is, volg gewoon die duizenden mensen in de helderblauwe Blue Jays shirts en je komt er vanzelf. Onderweg halen we bij een streedfood kraampje hotdogs met patat. Op een lege maag gaan we het niet redden vanavond. Van de buitenkant ziet het stadion er redelijk klein en bescheiden uit, maar als je eenmaal binnen staat blijkt het immens groot te zijn. Er zitten ruim drieënveertig duizend mensen op de tribune. Het dak is open, waardoor je een mooi uitzicht hebt op een deel van de skyline en de cn tower. Ze spelen tegen de New York Yankees, Canada tegen Amerika, wat hier gelijk zou staan qua rivaliteit aan een voetbalwedstrijd Nederland tegen Duitsland. Maar de sfeer is hier zo goed. Iedereen zit door elkaar en fans van beide partijen zitten naast elkaar. Niks geen afgunst, onsportief gedrag of geweld. Het is voor iedereen een klein feestje. Heel mooi om mee te maken dat je sport ook op deze manier kan beleven. De wedstrijd wordt geopend door live gezongen volksliederen. Daarna komen de spelers het veld op en zijn we begonnen. Het is een leuke wedstrijd, de kids herkennen heel veel regels van de honkbal op school tijdens de gym. Ze weten dus redelijk goed hoe het spelletje werkt. Uiteraard zijn we vanavond voor de Blue Jays. Daan heeft zelfs een aantal petjes gekocht. En gelukkig slepen ze de overwinning in de wacht, de eindstand is uiteindelijk 4-0. We zijn inmiddels vier uur verder, iedereen heeft een houten kont en dus lopen we terug naar het hotel.
Na het ontbijt, waarbij we echt alle restanten van de boodschappen op tafel leggen en zo ons eigen ontbijtbuffet creëeren, begint de grote schoonmaak. De boodschappen en huishoudelijke spullen die we over hebben stallen we uit op tafel met een bordje erbij dat het meegenomen mag worden. Uiteraard zijn we alles binnen de kortste keren kwijt. De campers worden uitgeveegd en de kastjes worden leeggehaald. Ondertussen liggen de kids nog even in het zwembad.
Rond het middaguur rijden we naar Cruise Canada. Een kort ritje van een kwartier, maar in die tijd zeggen we wel twintig keer tegen elkaar hoe fijn het was om drie weken met elkaar in deze camper te hebben mogen leven. Het was echt ons huisje geworden en het valt ons dan ook best een beetje zwaar om afscheid te moeten nemen. De koffers worden opgehaald en alles wordt als een speer ingepakt. Het inleveren daarna gaat prima, na de standaard controles en checks worden er taxi's geregeld die ons naar ons laatste hotel zullen brengen, het Sheraton Toronto Downtown Hotel. Midden in de stad waar het vierentwintig uur per dag krioelt van de mensen.
Er wacht Hesse een grote verrassing in het hotel. Na drie weken heeft hij eindelijk Raf, zijn knuffel, weer terug. De zoon van de housekeeping manager van het vorige hotel heeft hem op de fiets langs gebracht en bij de front desk afgegeven. Wat ontzettend lief, want als je weet hoe groot Toronto is. Met de taxi is het al drie kwartier rijden naar de luchthaven.
Nadat ze even lekker geknuffeld hebben willen we inchecken, maar dan stuiten we op een probleem; er is geen reservering. Oeps. Slik. Wat nu. Gelukkig hebben we een voucher ontvangen van Tenzing, dus is het hotel heel bereidwillig. Ze regelen drie kamers voor ons op dezelfde verdieping, en gaan uitzoeken wat er mis is gegaan. Wij hoeven niks te doen, behalve flink genieten. Dat is een geruststelling.
's Avonds lopen we naar het Roger Centre, het stadion waar de Blue Jays hun wedstrijd gaan spelen. Onderweg lopen we in een enorme mensenmassa mee, je hoeft echt niet te weten waar het stadion is, volg gewoon die duizenden mensen in de helderblauwe Blue Jays shirts en je komt er vanzelf. Onderweg halen we bij een streedfood kraampje hotdogs met patat. Op een lege maag gaan we het niet redden vanavond. Van de buitenkant ziet het stadion er redelijk klein en bescheiden uit, maar als je eenmaal binnen staat blijkt het immens groot te zijn. Er zitten ruim drieënveertig duizend mensen op de tribune. Het dak is open, waardoor je een mooi uitzicht hebt op een deel van de skyline en de cn tower. Ze spelen tegen de New York Yankees, Canada tegen Amerika, wat hier gelijk zou staan qua rivaliteit aan een voetbalwedstrijd Nederland tegen Duitsland. Maar de sfeer is hier zo goed. Iedereen zit door elkaar en fans van beide partijen zitten naast elkaar. Niks geen afgunst, onsportief gedrag of geweld. Het is voor iedereen een klein feestje. Heel mooi om mee te maken dat je sport ook op deze manier kan beleven. De wedstrijd wordt geopend door live gezongen volksliederen. Daarna komen de spelers het veld op en zijn we begonnen. Het is een leuke wedstrijd, de kids herkennen heel veel regels van de honkbal op school tijdens de gym. Ze weten dus redelijk goed hoe het spelletje werkt. Uiteraard zijn we vanavond voor de Blue Jays. Daan heeft zelfs een aantal petjes gekocht. En gelukkig slepen ze de overwinning in de wacht, de eindstand is uiteindelijk 4-0. We zijn inmiddels vier uur verder, iedereen heeft een houten kont en dus lopen we terug naar het hotel.
Ben blij dat jullie een geweldige reis hebben gehad geniet nu lekker na van alle foto's die zijn gemaakt en het zijn er nogal wat hoorde ik van Sylvia!
Groetjes, antoinette
Welkom terug !
Wat heb ik genoten van jullie reisverhalen! Alsof ik er bijna zelf bij was. Dank dan ook dat ik via dit blog deelgenoot mocht zijn! Wat is dit voor jullie een geweldige reis geweest, die voor altijd opgeslagen zal zijn! . Fijn dat jullie allemaal weer veilig terug zijn en gaan nagenieten. Misschien volgt er een boek?!
Groetjes Tamara Mercuur