Dag 20 - Elora Gorge Conservation Area

Vandaag kunnen we in twee woorden omschrijven; Tubing Tuesday. Wat een geweldige dag. Bij de kids staat vandaag zeker in de top 3 van beste vakantiedag.

We zetten voor de zekeheid toch maar de wekker, want vandaag gaan we tuben. Op een grote band lekker op de Grand River stroomafwaarts dobberen. Reserveren is niet mogelijk, de materialen worden verhuurd op basis van first come, first serve. We willen dus echt op tijd zijn om dit spektakel niet te missen. Als we bij het verhuur station aankomen zijn we de tweede groep wachtenden. We hebben dus sowieso een definitieve invulling van de dag. Tel daarbij op dat het zonnetje schijnt en de temperatuur al lekker oploopt. Kortom, de perfecte omstandigheden voor een dag op het water. We krijgen allemaal een helm en een zwemvest aangemeten, en nadat iedereen ook een band heeft wordt alles in de camper van Carel en Sylvia gepropt en rijden we gauw terug naar onze plek om eerst rustig te ontbijten.

Sylvia en Carel gaan een ochtend samen op pad. Ze rijden naar Elmira en regelen bij het postkantoor dat de muggentent vast vooruit gestuurd wordt. Deze past niet in de koffer dus is dit een prima oplossing. Verder winkelen ze nog een beetje en naast wat kleine dingen weet Sylvia ook nog een leuk kookboek van de mennonieten te bemachtigen. Leef je daar thuis vooral mee uit, wij komen wrl proeven.

Ondertussen lopen wij naar het beginpunt om aan dit avontuur te beginnen. Aan de onderkant van een flinke stroomversnelling springt Rick direct bovenop zijn band, en laat met een hoop lawaai en gekke bekken weten dat het water erg koud is. Wij zijn nu volledig voorbereid, maar kunnen er niks aan doen. Dus doen we maar waar we voor gekomen zijn. Een voor een stappen we op de band en laten we ons meevoeren door de rivier. Dit is echt genieten 2.0
Soms heb je het idee dat je bijna niet vooruit komt en kabbel je uiterst beheerst in een slakkentempo de rivier af. Om vervolgens na de volgende bocht een stukje waterval af te denderen en in de stroom meegesleurd te worden. De setting is werkelijk waar geweldig, de gorge, een diepe kloof, is rijk begroeid met planten, de wanden zitten vol open holtes waar wie weet wat in woont en soms kom je een strandje tegen vol met mooie lichte stenen. Ook worden we verrast door een brede waterval, die vanaf de bovenkant breed uitloopt over de wand en sierlijk in de rivier valt. Ik hoor mezelf hardop zeggen this is so beautiful, how amazing. Daan heeft z'n go-pro op z'n helm bevestigd. We zijn allemaal heel benieuwd naar de beelden. Dan kunnen we rustig terug kijken hoe Sanne tot drie keer toe uit haar band valt, hoe Hesse de wilde watervalletjes uitstekend beheerst, hoe Sophie enorm aan het genieten is, hoe stoer Saar is en hoe snel Sebastiaan die rivier afdaalt.

Drie kwartier later bereiken we het eindpunt, waar Lieske ons opwacht. Het is inmiddels al ver na lunchtijd, dus eerst even terug naar de campers. Toevallig komen na een paar minuten ook Sylvia en Carel weer terug, zodat we gezamenlijk kunnen eten. En wat hebben ze op de kop weten te tikken; hagelslag. Je raadt het waarschijnlijk al, die zak is binnen no-time zo goed als op. Als iedereen klaar is lopen we weer naar het beginpunt voor een tweede ronde.

Het is weer net zo'n bumpy ride als de eerste keer. Lieske, Sylvia en Carel wachten op de brug om ons onder hen door te zien sjeezen. Weer lukt het niet iedereen op de tube te blijven zitten. Sophie slaat overboord op dezelfde plek waar Daan zit al vast tussen twee rotsblokken en hij tilt haar op zijn tube. De tube van Sophie drijft inmiddels tientallen meters verder en wordt door de anderen opgevangen. Het laatste stukje is relaxt en zo kabbelen we weer rustig naar het eindpunt.

Hesse en Sebastiaan zien in de rivierbedding allemaal kleine visjes en kreeftjes en blijven daar met z'n tweetjes. Joske gaat met de drie meiden voor een derde ritje. De anderen gaan terug naar de campers om vast wat voor het avondeten voor te bereiden. Als de vier die-hards voor de derde keer de eindstreep hebben bereikt lopen we samen met Hesse en Sebastiaan ook terug en kunnen we meteen aanschuiven voor het diner. Lekker geregeld!

's Avonds maken we onze kast weer een stuk leger boven het kampvuur. De marshmallows en graham crackers gaan op, net als de bbq fondue choco (hij was echt super lekker Ellen, bij deze zijn jullie uitgenodigd om ook thuis te komen choco dippen, samen met de Pos Sparkling). We eten de laatste blueberry- en rabarber pie op, en het bier is nu ook echt op. Daan stookt het vuurtje nog even flink op met onze laatste voorraad hout. We wachten niet meer tot dit uit is, we kruipen uitgeput onder de wol.