Dag 9 - Algonquin Provincial Park - Arrowhead Provincial Park
28 juli 2017 - Arrowhead Provincial Park, Canada
Na vier nachten Algonquin is het tijd om weer verder te trekken. Het is een enorm groot park, net zo groot als de provincie Utrecht, en we hebben dan ook nog lang niet alles gezien. Maar wat we gezien hebben was de moeite waard.
We verlaten het park via de west gate, en na een paar honderd meter parkeren we de campers bij Oxtongue Provincial Park. We lopen hier een korte wandeling van zo'n 500 meter, Ragged Falls Trail. De trail zelf is niet zo spectaculair, maar dan komen we bij de watervallen aan. Eerst blijven we netjes op het wandelpad, maar al gauw lopen we over de rotspartijen naar het water. De hele omgeving bij elkaar is zo spectaculair, sommigen vinden deze watervallen mooier dan de Niagara Falls, die toch ook best indrukwekkend zijn. We vermaken ons hier prima, maken foto's, genieten van het uitzicht, lopen nog een stukje verder langs de rivier en Daan loopt zelfs nog terug naar de camper om even z'n hengel te pakken. Wat een idyllisch plekje is dit. Ondanks dat er wel honderd keer is gezegd om goed uit te kijken, is het Sebastiaan en Hesse toch gelukt om uit te glijden en een nat pak te halen. Tot aan de knieën zijn de broeken nat. Gelukkig is het prima weer en mag dit de pret niet drukken.
Na twee uur vervolgen we onze route en maken we nog een stop, ditmaal om weer even flink wat boodschappen in te slaan. Zie het even voor je, een groep van elf man met drie winkelwagentjes, die redelijk ongecontroleerd samen boodschappen probeert te doen. Lukt het niet echt om hier een voorstelling van te maken? Nou, dat kan aardig kloppen. Bijna twee uur later en een flink bedrag armer staan we weer buiten. Op de parkeerplaats smeren we meteen even wat broodjes voor de lunch. En bij de Tim Hortons genieten we nog even van een goede bak koffie. Hoewel, het merendeel had niet eens koffie, maar goed, Tim staat nou eenmaal bekend om z'n lekkere koffie. En donuts! Dus ook meteen een bak met 50 timbits gekocht, heerlijke mini donut balletjes.
Het is tegen vijven als we onze bestemming bereiken, Arrowhead Provincial Park. Schitterende omgeving, prima plekken en even leuke herinneringen ophalen aan de reis van 1996 toen de jongens hier met Sylvia en Carel stonden.
Joske, Sanne, Lieske en Sylvia trekken de wandelschoenen weer aan en lopen de Stubb's Falls Trail. De route loopt als een lus om de Little East River heen. Onderweg zien we een specht en een groundhog, een enorm grote marmot. Halverwege de route lopen we over een bruggetje dat precies over het begin van de watervallen heen loopt. De route loopt vanaf daar weer terug, maar wij willen uiteraard ook deze watervallen zien. Dus lopen we een stuk off-road en komen zo aan de oever terecht, waar we ook hier weer de rotsen opklimmen en zo tot aan de waterrand komen. Hoewel ze kleiner zijn dan die van vanmiddag, is ook dit weer mooi om te zien. Na de nodige selfie lol klauteren we ons weer een weg omhoog voor het laatste deel van de route.
Als we via het strand terug lopen om zo de anderen tegemoet te lopen, blijken ze al weer bij de campers te zijn. Terwijl wij aan het wandelen waren, hebben zij hun hengels weer tevoorschijn gehaald en hebben een paar uur gevist in het meer. Dit keer mocht Hesse de trofee in ontvangst nemen met de vangst van twee mooie zonnebaarsjes.
Voordat we gaan slapen sluipen we nog wat rond met een paar zaklampen. Het schijnt hier namelijk niet alleen voor toeristen, maar ook voor racoons een prima overnachtingsplek te zijn. In de struiken kijken ons diverse glimmende oogjes aan, maar ze komen nog niet tevoorschijn. Rick heeft de oplossing, slapen met de gordijnen open. Als we dan vannacht wat horen, kunnen we direct een blik naar buiten werpen. Je kan je wel voorstellen hoe lang het geduurd heeft voordat we uiteindelijk in slaap vielen.
We verlaten het park via de west gate, en na een paar honderd meter parkeren we de campers bij Oxtongue Provincial Park. We lopen hier een korte wandeling van zo'n 500 meter, Ragged Falls Trail. De trail zelf is niet zo spectaculair, maar dan komen we bij de watervallen aan. Eerst blijven we netjes op het wandelpad, maar al gauw lopen we over de rotspartijen naar het water. De hele omgeving bij elkaar is zo spectaculair, sommigen vinden deze watervallen mooier dan de Niagara Falls, die toch ook best indrukwekkend zijn. We vermaken ons hier prima, maken foto's, genieten van het uitzicht, lopen nog een stukje verder langs de rivier en Daan loopt zelfs nog terug naar de camper om even z'n hengel te pakken. Wat een idyllisch plekje is dit. Ondanks dat er wel honderd keer is gezegd om goed uit te kijken, is het Sebastiaan en Hesse toch gelukt om uit te glijden en een nat pak te halen. Tot aan de knieën zijn de broeken nat. Gelukkig is het prima weer en mag dit de pret niet drukken.
Na twee uur vervolgen we onze route en maken we nog een stop, ditmaal om weer even flink wat boodschappen in te slaan. Zie het even voor je, een groep van elf man met drie winkelwagentjes, die redelijk ongecontroleerd samen boodschappen probeert te doen. Lukt het niet echt om hier een voorstelling van te maken? Nou, dat kan aardig kloppen. Bijna twee uur later en een flink bedrag armer staan we weer buiten. Op de parkeerplaats smeren we meteen even wat broodjes voor de lunch. En bij de Tim Hortons genieten we nog even van een goede bak koffie. Hoewel, het merendeel had niet eens koffie, maar goed, Tim staat nou eenmaal bekend om z'n lekkere koffie. En donuts! Dus ook meteen een bak met 50 timbits gekocht, heerlijke mini donut balletjes.
Het is tegen vijven als we onze bestemming bereiken, Arrowhead Provincial Park. Schitterende omgeving, prima plekken en even leuke herinneringen ophalen aan de reis van 1996 toen de jongens hier met Sylvia en Carel stonden.
Joske, Sanne, Lieske en Sylvia trekken de wandelschoenen weer aan en lopen de Stubb's Falls Trail. De route loopt als een lus om de Little East River heen. Onderweg zien we een specht en een groundhog, een enorm grote marmot. Halverwege de route lopen we over een bruggetje dat precies over het begin van de watervallen heen loopt. De route loopt vanaf daar weer terug, maar wij willen uiteraard ook deze watervallen zien. Dus lopen we een stuk off-road en komen zo aan de oever terecht, waar we ook hier weer de rotsen opklimmen en zo tot aan de waterrand komen. Hoewel ze kleiner zijn dan die van vanmiddag, is ook dit weer mooi om te zien. Na de nodige selfie lol klauteren we ons weer een weg omhoog voor het laatste deel van de route.
Als we via het strand terug lopen om zo de anderen tegemoet te lopen, blijken ze al weer bij de campers te zijn. Terwijl wij aan het wandelen waren, hebben zij hun hengels weer tevoorschijn gehaald en hebben een paar uur gevist in het meer. Dit keer mocht Hesse de trofee in ontvangst nemen met de vangst van twee mooie zonnebaarsjes.
Voordat we gaan slapen sluipen we nog wat rond met een paar zaklampen. Het schijnt hier namelijk niet alleen voor toeristen, maar ook voor racoons een prima overnachtingsplek te zijn. In de struiken kijken ons diverse glimmende oogjes aan, maar ze komen nog niet tevoorschijn. Rick heeft de oplossing, slapen met de gordijnen open. Als we dan vannacht wat horen, kunnen we direct een blik naar buiten werpen. Je kan je wel voorstellen hoe lang het geduurd heeft voordat we uiteindelijk in slaap vielen.
maar niet teveel blikken werpen, let op de vervuiling.
Heel veel plezier verder.